'Toen hadden we nog echte winters met serieuze sneeuw en vorst.' Dit is de zin die vaak naar voren komt als de mensen die de winter van 1979 bewust meemaakten terughalen uit hun herinneringen. Het was een koude, maar vooral ook sneeuwrijke winter!

Al vlak na de jaarwisseling was het raak. Een zware sneeuwstorm trok over het land op 2 januari. Iets dat tegenwoordig slechts 1x in de zoveel jaar voorkomt was vroeger ook al niet alledaags. Meer bijzonder was het dat het die winter tot een tweede sneeuwstorm kwam. Precies 39 jaar terug. Het was 14 februari 2018.

Het was een woensdag en vooral het noorden van het land ondervond grote problemen. De gordijnen gingen die ochtend open maar het zicht was minimaal. Dorpen als Pieterzijl, Uithuizermeeden en Stedum en nog vele dorpen meer ondervonden de hinder. De dorpen werden praktisch geïsoleerd en met rukwinden tot rond de 100 km/h werd de sneeuw soms huizenhoog tegen obstakels aangewaaid. In het zuiden van Nederland was het echter een stuk rustiger en viel op veel plekken zelfs amper sneeuw, tevens was het er zachter.

Uiteindelijk kwam er dus na 90 uur een einde aan de zwaarste en meest ontwrichtende sneeuwstorm van 1979. De winter was hier nog niet voorbij. Vrijwel de hele februarimaand bleef het vrij koud en aan het eind van de maand kwam het opnieuw tot flinke sneeuwbuien in delen van Nederland. Zo koud en guur als het was werd het die winter echter niet meer en ondanks het feit dat er nog een klein aantal sneeuwstormen zouden volgen, kon geen een sneeuwstorm meer op gelijke hoogte komen met deze.

Voor diegene die het hebben meegemaakt, eentje die vast nog in het geheugen zit. Voor de jongere generaties, wees blij dat het er niet van gekomen is of droom er maar mooi van als winterliefhebber.